به طور کل می‌توان گفت گریس‌ها دارای گران‌روی بالا بوده و از مشتقات ترکیبی نفت و یا چند صابون ساخته می‌شوند و به نوعی به آن روغن صنعتی نیز گفته می‌شود. اولین گریس‌های ساخته شده توسط بشر بر پایه کلسیم بودند که به شکل ترکیب مواد بدون بکارگیری گرما و به شکلی سرد به وجود می‌آمد. صابون‌های بکار رفته در این روانکارها از ترکیب چربی، روغن صمغ، نوعی اسید چرب و قلیاهایی مانند آهک ساخته می‌شد. با مخلوط این صابون‌ها با روغن‌هایی بر پایه معدنی و مقداری آب گریس اولیه به وجود آمد. آن زمان مخلوط این ترکیبات توسط دست صورت می‌گرفت اما با پیشرفت تکنولوژی ترکیب این مواد توسط ماشین آلات مخصوص صورت گرفت. در آن زمان به این روان کارها، روان کار اکسل گفته می‌شد که کارایی و کارآمدی گریس‌های الان را نداشت و در سرعت و گرمای بالا خاصیت خود را از دست می‌داد.
با به وجود آمدن ماشین‌آلات مختلف که اساس کارشان سرعت و گرمای زیاد بود گریس‌های نوین طراحی و تولید شدند. گریس‌هایی بر پایه کلسیم که از چربی‌های جانوری گرفته می‌شد و از گرما به جای پخت سرد استفاده می‌شد به وجود آمد. این گریس‌ها بسیار نرم، مقاوم در برابر آب و بسیار کارآمد بود. در این گریس‌ها به مرور تغییرات و تحولاتی به وجود آمد و در نهایت گریس‌هایی که هم اکنون در صنعت مورد استفاده قرار می‌گیرند ساخته شد. در گریس‌های امروزی سه مولفه نقش اساسی را در روانکاری دارند که شامل روغن، غلیظ کننده و افزودنی‌ها که جزء اصلی‌ترین فرمولاسیون‌های گریس محسوب می‌گردند. اکثر گریس‌های امروزی همانند گریس لیتیوم، گریس نسوز، گریس صنایع سیمان، گریس صنایع غذایی و گریس چرخ دنده باز از روغن معدنی مشتق شده از نفت ساخته شده‌اند. زیرا این گریس‌ها در دماهای بالا و پایین طاقت کار بالایی داشته و رضایت صنعتگران و کاربران را همواره به همراه دارند. غلیظ کننده‌های موجود در گریس موادی هستند که از ترکیب آنها با روغن پایه ساختاری جامد یا نیمه جامد به گریس داده می‌شود.
این غلیظ کننده‌ها معمولاً از نوع غلیظکننده بر پایه فلز یا همان صابون فلزی است که از ترکیباتی همچون آلومینیوم، لیتیوم، پلی اوره، خاک رس، سدیم و کلسیم ساخته شده‌اند. افزودنی‌های موجود در گریس خواص نامطلوبی مانند اکسیداسیون یا زنگ زدگی را کاهش و خواص مطلوب مانند کاهش اصطحکاک را افزایش می‌دهند و خاصیتی مطلوب را در گریس‌ها به وجود می‌آورند. هر چه دوام و ماندگاری گریس‌ها بیشتر باشد طول عمر قطعات صنعتی نیز بیشتر می‌گردد. گریس با توجه به نوع کاربردشان در صنعت به انواع مختلف گریس لیتیوم، گریس نسوز، گریس صنایع سیمان، گریس صنایع غذایی، گریس چرخ دنده باز و… تقسیم می‌شود که در ادامه به معرفی برخی از آنها خواهیم پرداخت.
گریس لیتیومی
گریس‌های لیتیومی هم مصارف خانگی دارند و در هم مصارف صنعتی به عنوان روان کننده مورد استفاده قرار می‌گیرند. گریس لیتیومی بر اساس مقادیر مختلف مواد شیمیایی به کار رفته در آن به انواع مختلف تقسیم می‌شود و اکثراً در صنایع فولاد، هواپیما، اتومبیل، راه آهن، ماشین آلات سنگین و… مورد استفاده واقع می‌شوند. یکی از معرف‌هایی که برای تولید گریس لیتیوم استارت استفاده می‌شود معرف هیدروکسیدلیتیم می‌باشد که در فرمولاسیون نهایی گریس به عنوان یک آب عمل می‌کنند و در برابر درجه حرارت‌های بالا و پایین نیز بسیار مقاوم و کارآمد هستند. گریس لیتیومی با یک محدود دمای کاری بسیار گسترده نشان داده می‌شوند و در واقع نوعی ضخیم کننده برای ضخیم شدن روغن محسوب می‌گردند. در واقع وقتی که این روغن‌ها توسط گریس غلیظ می‌شوند دیگر روغن نیستند و نوعی چربی محسوب می‌گردند.